Hoe jij je goede voornemens voor het nieuwe jaar kunt volhouden
Aaah, het is eindelijk 2021…
Het afgelopen jaar was behoorlijk pittig en dan ben ik al snel blij om een nieuwe bladzijde van het boek des leven te kunnen omslaan.
Vol goeie moed neem ik pen en papier en schrijf ik m’n voornemens neer voor het komende jaar.
”Dit jaar ga ik meer sporten”, “Vanaf januari ga ik meer ‘nee’ zeggen”, “In 2021 wil ik meer rust nemen”,…
Je kent het wel.
Het is iets wat ik tot voor kort met al mijn enthousiasme, en zoals heel België, deed.
Maar laat ons even eerlijk zijn… Het werk niet!
Hoe komt dat nu? En misschien wel belangrijker, wat kun je dan doen om het wel vol te houden?
Het eerste wat ik heb ontdekt als het gaat over het volhouden van mijn voornemens is dat ik terugkeer naar mijn “why”. Waarom stel ik dat doel op voor 2021?
Veelal stellen we een doel voorop vanuit een plaats van schaamte, schuld en negativiteit. Het zijn vaak gewoontes die we onszelf willen aanleren vanuit kwaadheid of verdriet dat het nu anders is dan we zouden willen.
We willen afvallen omdat we onszelf te dik vinden, we willen meer ‘nee’ leren zeggen omdat we nu over ons heen laten lopen, we willen meer vakantie nemen omdat we slechte partners en moeders zijn door een te lange tijd afwezig te zijn.
In principe maken we onszelf verwijten en is Nieuwjaar de perfecte gelegenheid om het hoofdstuk van fouten af te sluiten en een nieuw, mooier en beter, hoofdstuk te gaan schrijven.
Maar spijtig genoeg werkt dit niet. We kunnen een zaadje planten en kwaad zijn als het niet groeit. Maar door eraan te trekken wordt het zaadje nog geen plant. Het zaadje heeft zon, zuurstof en water nodig.
Wat ik wil zeggen is dat wanneer een voornemen voortkomt uit een bad place, dat er nooit iets moois uit kan voortkomen.
In plaats daarvan is het veel waardevoller en duurzamer om een voornemen voorop te stellen die vanuit een pure en positieve intentie komt.
Is het iets wat jij écht wil? Wat zal het jou bieden? Zal het jou laten groeien en bloeien? Maakt dit voornemen jou gelukkiger? Is het gezond voor je?
Hoe dichter je voornemen ligt bij je authentieke zelf, hoe groter de kans dat je je voornemen zal volhouden. Bijvoorbeeld: “Ik wil in 2021 meer sporten omdat ik het verdien me-time te nemen via beweging, ik mijn lichaam wil verzorgen en me beter voel als ik meer energie heb dankzij sport”.
Bekijk jouw voornemens eens even heel kritisch… Vanuit welke intentie heb jij ze vast gelegd?
Vervolgens heb ik het belang gemerkt van de schaalbaar en meetbaarheid van mijn voornemen. Als ik zeg dat ik meer ga sporten is dat veel te vaag. Hoeveel ga ik sporten? Welke sport? Op welk tijdstip? Hoelang? Zoveel vragen en zo weinig antwoorden te vinden in mijn vooropgesteld voornemen.
Idealiter geeft een goed voornemen een antwoord op al deze vragen. Bijvoorbeeld: “Ik ga 3 keer per week 5 km buiten lopen met mijn beste vriendin op maandag, woensdag en vrijdag om 20u”.
Het concreet maken van jouw voornemen zal ervoor zorgen dat het duidelijker, behapbaarder en realistischer wordt.
Wanneer ik het heb over het brengen van jouw voornemen in de realiteit brengt mij dit naadloos bij de laatste belangrijke factor in het volhouden van jouw voornemens.
Onze hersenen zitten ingenieus in elkaar en dat is niet anders als het gaat over het aanleren van een nieuwe gewoonte.
Stel dat jij je voornemens vanuit een good place hebt geformuleerd en ze concreet hebt gemaakt, dan is dit al een goede eerste stap, maar zorgt dit er niet voor dat je het ook daadwerkelijk gaat doen.
De (slechte) gewoontes die we hebben en misschien willen veranderen door voornemens te formuleren, zitten heel sterk geworteld in onze neuronale pathway.
”De neuronale wat?!”
Onze neuronale pathways zijn de verbindingen tussen hersencellen in ons hoofd. Gewoontes die je al jaren hebt kunt je dus zien als banen in ons hoofd die sterk zijn ingesleten in ons brein. Hoe meer je die gewoonte stelt, hoe dieper de pathway wordt ingesleten en dus wordt versterkt.
Stop jij jezelf altijd vol met koekjes als je je verdrietig voelt, dan zullen je hersenen al snel denken aan koekjes de volgende keer dat je huilt.
Om jezelf nieuwe gewoontes aan te leren dienen we een nieuwe neuronale pathway te creëeren. En dat kost tijd én herhaling.
Als jij me al een tijdje volgt weet je ondertussen dat ik all about selflove ben en zelfcompassie promoot. Dat klopt in alle gevallen, behalve als het aankomt op het ontwikkelen van een nieuwe goede gewoonte. Enkel dan is enige strengheid naar jezelf in mijn ogen gerechtvaardigd.
Mijn advies is om een nieuwe gewoonte een maand lang gewoon te doen. NO MATTER WHAT. Geen excuses. GEEN.
Alleen op die manier maak jij een nieuwe pathway in je hersenen en wordt deze vergenoeg ingesleten waardoor die ander pathway zijn kracht verliest (doordat deze niet meer wordt bewandeld) en de nieuwe kan versterken.
Afgelopen zomer wilde ik van mediteren een nieuwe gewoonte maken en ondertussen is het een onderdeel geworden van mijn dagdagelijks leven.
Werd dit een gewoonte doordat ik het af en toe deed en me er goed bij voelde? HELL NO.
Het werd een gewoonte omdat ik het elke dag een maand lang deed. Ook al wilde ik wat langer snoozen, dacht ik het niet ‘nodig’ te hebben, had ik geen zin of geen tijd. Ik zette mijn excuses aan de kant en just did it. En dit zorgde ervoor dat meditatie nu iets is zoals tanden poetsen; het is nodig, een kleine moeite en hoort bij mijn leven.
